Om zwemwater te desinfecteren moet het circuleren en moet er een desinfectie middel toegevoegd worden.
Tot zo’n 10 jaar geleden deden we dit met Chloorbleekloog. Dit is sterk en goedkoop, echter aan het op slaan en transporteren zitten grote risico’s.
Daarnaast is het helemaal niet fijn om in te zwemmen, daarom zijn we 10 jaar geleden overgegaan naar zout (verzadigde pekel) voor de desinfectie.
Hierbij zijn geen risico’s bij opslag en transport, daar het gewoon grote zakken zout brokken zijn.
Met behulp van elektriciteit wordt het zout chemisch gesplitst. De elektroden (+/-) splitsen de zout atomen.
Na het splitsen ontstaat er wel chloor, echter dit is een pure vorm, en dat toegevoegd wordt aan het circulerende zwemwater.
Dit soort chloor geeft geen irritaties, en nare bijwerkingen.
Het chloor gehalte kan dus wel gemeten worden, dit is wordt regelmatig gedaan om te controleren of er voldoende desinfectie wordt toegevoegd.
Dus iedereen met keel, neus en oor klachten kan gerust zwemmen in ons water, ook al smaakt het misschien een beetje zoutig.
